Wy
mocie swoji bryczki,
VW-yje, a Audi-ce,
A jo wyciōngōm
dycki
Mōj autok ze pywnice,
A ō nic sie niy starōm,
Bo
jada starōm karōm.
Rugzak tam leży na nij -
To je mōj
karawaning.
Niy trzeba mi bynziny,
W lesie se stana driny,
Deka
ciepna pod strōmym,
A już gotowi sōm my.
To je mōj cołki
„biwak”:
Na karze kista piwa,
A sznita chleba z tłōstym,
A
drugo z jakim wōsztym.
Yno słōńce wyświyci,
A zacznōm
śpiywać ptoki,
To kara człowiek chyci,
A ruszo w świat
szyroki.
Niy trzeba żodnej bryki,
Niy trzeba mi
wygody,
Styknie trocha muzyki,
Świyżego luftu, wody.
Je
żech wesoły Stanik,
A rod mōm karawaning,
Mōm kara, rugzak
na nij,
A hefty na pisani.
Tak siedza pod sośniczkōm,
A
opisuja życie,
Choć prowda pisza dycko,
I tak niy
uwierzicie...
Fojerman
Mōj nowy sposōb na łacne rajzowani - karawanning.
(je opatyntowany, tōż niy próbujcie go naśladować)