Opowiadani dostało wyrózniyni w kónkursie literackim "Naszo gowiydż" organizowanym przez Miejsko Bibliotyka w Jastrzymbiu
Kedyś to
chałupy budowało sie "systymym gospodarczym", to znaczy
wszystko robiyło sie samymu, a yno mulorz i stolorz byli najmowani.
Reszta wszystko robiyli handlagry, to je gospodorze sami. U nas tyż
tak było, tata robiył kamiynie sóm, potym handlagrowol
mularzowi, a mama mu pómogała. Tak to twało te stawiani
chałupy pora lot, a jak już sie wkludziyli to przi chałupie były
yno haziel, gnojok i studnia.
Niy było tam
jeszcze żodnych chlywików, ani szopów, a że czasy
były ciynżki, jedzynio we sklepach było mało, na kartki i drogi,
tóż trza było samymu coś uchować. U nas w doma chowało
sie dycko prosiynta i barany, a raczyj owieczki. Gynsi i kurów
tu niy licza, bo to tako drobnica.
Jak żech
spómnioł niy mieli my jeszcze chlywka na ta gowiydź, tóż
trzimali my to w pywnicy. Tata zbiył chlywik z desek, co zostały z
budowy i tam trzimali my prosia. Na wiyrchu, nad chlywkiym na
grzyndach siedziały kury, a z boku kole tego chlywka na lańcuchu
prziwiónzano była owieczka, a czasami dwie.
Keroś
noc śpiymy w doma, a naroz słychać taki ryk w pywnicy, owieczka
sie drze, choćby jóm ze skóry obdziyrali. Ojciec leci
do pywnice, ze świyczkóm, światła my tam jeszcze niy mieli,
zaglóndo, a owieczka skocze, jak oszalało, łepóm
trzynsie, cało we krwi. W piyrszej chwili tata niy wiedzioł, co sie
stało. W kóńcu złapoł jóm za lańcuch, zaglóndo,
a óna je bez ucha i krew pyrsko na wszystki stróny.
Tata niy myśloł długo, yno łap koszula, potargoł i zawinył
owieczce ucho szmatóm. Długo jeszcze potym beczała, ale w
kóńcu sie trocha uspokoiła i tata móg sie rozejrzeć,
co sie stało. Dziwo sie, a tam z boku z chlywika wystowo ryjok od
prosioka. Tyn gizd wygryz dziura w desce, a owieczka nieostrożnie
zbliżyła sie do tyj dziury i uchym mu pokiwała. To stykło, że ón
jóm złapoł za te ucho i odgryz.
Tak to
zostali my właścicielami owieczki z jednym uchym. Rana sie zagoiła
i długo jeszcze mieli my ta owieczka. Przeżyła niy jednego
wieprzka i niy jedna porka młodych wychowała. Dziura w chlywiku
tata zabiył deskóm i wieprzki tyż dali my tam chowali. W
kóńcu postawiyli my murowane chlywiki przi chałupie i tam my
trzimali te wieprzki, barany, gynsi i kury. Było tak do czasu, aż
szkody górnicze zniszczyły te chlywiki, były spynkane i
musieli my ich zbulić, bo groziły zawalyniym.
.png)
