|
|
|
|
2006.09.07
Rak i żaba po naszymu
Prziszła kedyś do raka żaba,
pogodać w jednej sprawie:
- Jo niy jest tymu rada,
że czynsto w naszym stawie
woda je jakoś zmazano
i pełno w niyj je szlómu,
tak dzieje sie co rano,
przipuszczóm dziynki kómu.
Jo podejrzywóm sómsiada,
że sómsiod w marasie łazi,
jo niy ma tymu rada,
niech sómsiod sie niy obrazi.
Jo prosza, sómsiedzie drogi,
o trocha wiyncyj kultury,
niech sómsiod myje te nogi,
jak chodzi sómsiod po mule.
Co tyż sómsiadka godo?
Tako z sómsiadki dama?
Tak oczerniać sómsiada,
Myj ty sie, sómsiadko, sama!
Jo je przeca czerwóny,
woda zielóno widać,
to chyba z twojij stróny,
to ty niy myjesz sie, chyba.
Wadzóm sie tak dziyń cały,
niy mogóm dónś do zgody,
aże zwierzyniec cały
zebroł sie kole wody.
Posłali w kóńcu po sowa,
żeby sómsiadów pogodzić.
Sowa dropie sie w głowa,
co by z tym fantym zrobić?
I tak godo po chwili:
- Dzisio je przeca po burzy,
a wy tu, moji mili,
kómpiecie sie w kałuży.
Fojerman
|
|
.png)