2007.09.18

Małpica-psotnica


W chorzowskim zoo żyła małpica,

wielko z niyj była psotnica i śmiyszka,

wszystkim naokoło wyprowiała wica,

słóniowi wraziyła roz do trómby szyszka.



Jak słóń dmuchnył we swoja trómba,

bo go w pojstrzodku fest załechtało,

szyszka strzelyła, jak jako bómba,

aż sie misiowi w zadek dostało.



Od tego strzału pod, jak niyżywy,

tak, choćby trefiył go jaki szlag,

wpod przi tym biydny misio w pokrziwy,

doszoł do siebie po sztyrech dniach.



Inkszym zaś razym nasuła lwowi

soli do żarcio, całe piynć kilo,

niż tyn sie kapnył, o co sam chodzi,

ónyj już downo przi tym niy było.



Wielki ryk zbudziył roz zoo rano,

tak strasznie dar sie tygrysek młody,

sznurka za ogón mioł prziwiónzano,

wyloł se na łeb pół kibla wody.



Sowa sie zdrzymła bez dziyń na strómie

tóż ji małpica zebrała bryle,

potym szukała te bryle w krómie,

bez cołki tydziyń, aż do niedziele.



W kóńcu zrobiyli w zoo narada,

jak przed małpicóm majóm sie brónić,

trza sie jóm pozbyć - jedyno rada,

tóż jóm ze zoo trzeba wygónić.



Małpica skryła sie im na stróm,

słóń chyciół go i nagión mocno,

i jak ze szlojdra wystrzelył jóm,

tak poleciała małpica w kosmos.



Biydoczka w lufcie leciała dłógo,

cug do stolice odjyżdżoł prawie,

tóż spadła prosto na wóngel w cugu,

i teraz siedzi w ZOO w Warszawie.


Fojerman