Stanisław Neblik - Fojerman Godej, czytej a pisz po ślonsku
 
Ô mie
Piyrszo strona
Napisz do mie - kontakt 
Linki
Fraszki a powiedzynia
Velorex
Radzijów, Rybnik
Fraszki a powiedzynia II
Fraszki a powiedzynia III
Opowiadania
Fraszki a powiedzynia IV
Tłōmaczynia
Fraszki a ppwiedzynia V
Zwyrtki
Szpacyjka
Dlo dziecek
Tłōmaczynia II
Zwyrtki II
Dlo dziecek II
Zwyrtki III
O Tigrze we fligrze
Dlo dziecek III
Slónsk downiyj
Slónsk dzisiej
Ślónsk dzisiej II
Limeryki
Śpiywki ślónski
Limeryki II
Prziroda
Limeryki III
Ślabiczka
Wiersze roztomańte
Limeryki IV
Ślabiczka II
Wiersze roztomańte II
Limeryki V
Wiersze roztomańte III
O Fojermanie
O kocie w samolocie
Po polsku - dla dzieci
Po polsku - różne
Po polsku - dla dzieci II
Po polsku - dla dzieci III
Po polsku - różne II
To już było (archiwum)
Podziel sie sobom
Bruksela
Kiczka
Strasburg 2019
Gōrnoślōnsko Tragedyjo
Grabowina, moji gniozdo
Inksi ô nas
 


Licznik

o2u.pl - darmowe liczniki

Ksiónżka gości

 

Nowości i zmiany

2006.07.01

Dómb


Rośnie przi dródze stary dómb,

zasłónio mie swoim ciyniym,

nie wiym od kedy jest tu i skónd,

choć mijóm go tak dziynnie.



Stoi od lot tak dómb staruszek,

żodyn na niygo sie niy podziwo,

dyć opowiedzieć wóm musza,

jak ciynżki los stróma bywo.



Siod żech se kedyś pod jego piyń,

żeby odpocznyć chwileczka,

bo jo wandrowoł bez cały dziyń

i żech zmachany był z leksza.



Opar żech sie o piyń plecami,

w strómie coś zaskrzipiało

i zaszumiało smutno, liściami,

choćby go co zabolało.



Widza tyn piyń stary, spynkany,

styrany przez wieki całe

i widza w korze naciyncia, rany,

gałynzie obłómane...



Pytóm sie dymba po cichu:

co ci sie stało biydoku?

A ón mi opowiado,

jak ciyrpi na kożdym kroku.



Ciynżko dymbowi wytrzimać,

stoć tu przez tela czasu,

na dworze, lato, czy zima,

na kraju tego lasu.



Żodyn stróma niy szanuje,

gałynzie łómióm dzieci,

a przeca ón wtedy czuje,

że krew z gałynzi leci.



Jak był ón jeszcze mały,

ktoś złómoł go w połowie,

gałynzie sie pozrostały,

ale ból nosi w sobie.



Do tego jakoś frela

wyciyna kedyś nożym

miano od kawalera

na tej dymbowej korze.



Ktoś polył trowa przi dródze,

opolył dymba całego,

niy myśloł wcale o szkodzie,

niy robiył se nic z tego.



Jak jo tak tego słuchoł,

i mioł to przed oczami.

zrobiło mi sie gupio,

przed tymi wszystkimi strómami.



Poszoł żech w dalszo dróga,

czerwóny cały na gymbie.

Jedynie co zrobić moga:

przeprosić ciebie dymbie.



Szanujcie wszyscy prziroda,

te nasze środowisko,

te lasy, luft i woda,

bo to jest nasza prziszłość.



Fojerman

 
Copyright (c)2009-2024 {Stanisław Neblik - Fojerman}