Godeczko, Ty nasza, spod grubskich kuminów,

prziwiyźli my Cie sam pod samiuśki Tatry,

cobyś poleciała ku góróm, dolinóm,

popłynyła z wodóm, pohulała z wiatrym,

a opowiedziała kamratóm górolóm,

ó nas, co żyjymy tam miyndzy hołdami,

kajś koło Katowic, w Rybniku, Opolu,

a ich pozdrowiyła naszymi słowami.

Tóż, jak kogo spotkosz,

ukłóń się w pokorze,

uśmiychnij się słodko,

a powiydz: Szczynść Boże.

Fojerman