XIII Jarni sraz Velorexu w Boskovicich

XIII Wiosynny zlot Velorexa we Boskovicach

1-3.05.2009

2009.04.30

Tóż żech nakrakoł. Czwortek mioł być na pucowani Velorexa, a szykowani sie do drógi. Do połednia szło wszystko dobrze, aż tu oroz Velorex na pojstrzodku Rybnika "szoł, szoł i przestoł szłać". Polył yno na lewy cylinder, a prawy kucoł , forskoł i nie chcioł polić. Udało sie jakoś sjechać dudóm i zaczło sie regulowani zapłónu. Wymiana świyc, ustawiani przerwy, wyprzedzynio, ale nic nie pómogało. Jak nie polił, tak nie polił. Przi wiynkszych obrotach coś tam" godoł", ale bez gazu nie odzywoł sie wcale. Po poru godzinach, pod wieczór byli my już fest załómani, przeca wszystko gotowe, a Velorex nie pojedzie. Na sznurce tyż go nie pocióngnymy 200 km w jedna stróna. W kóńcu rozebrali my go do połowy, głowica, cylinder, ale wszystko dobre. Pierściynie całe, przedmuchów niy ma. Na dworze zaczło sie robić cima, tóż zrezygnowani i załómani poszli my sie umyć i na piwo ze złości. Na szczynści na te piwo było kónsek, tóż mieli my czas jeszcze podyskutować i oroz myśl: a możno to je simmering na wale? Co tu robić, dochodzi 10 w nocy. Jak zóndymy na piwo, to jutro stanymy napewno "wczas rano, kole połednia" i nie bydzie synsu sie niczego chytać już. Wartko dezyzja: jadymy autym na tanksztela po cztyropak Tyskigo i do garażu. Za pół godziny mieli my motór rozebrany i dojści do simmeringa. Zaroz było widać, że je dziurawy. Tela nerwów nas kosztowoł. na szczynści mieli my nowy, bo to je nietypowy tyn uszczelniacz, i wymiana poszła sprawnie. Kole jedynostej próba generalno. Poli na dwa! Tóż wartko sie myć a spać, bo rano o siódmej pobudka.

2009.05.01

Rano kawa i do garażu. Mómy dwie godziny na regulacjo, pakowani sprzyntu i myci Velorexa. Poszło nóm to fest sprawnie i o 10 ruszyli my w dróga.

Pogoda była piykno, chocioż trocha wioło, tóż fana musioł żech w kóńcu schować, bo by mi jóm potargało. Do granice poszło bez problymów, ruch przi świyncie był mały. Zaroz za granicóm w Bohuminie jo pomylił dróga i zrobiyli my runda hónorowo bez miasto.

Zapómnioł żech dodać, ze jo jechoł Velorexym, a za mnóm siostrzyniec Rafał z "autym serwisowym". Mieli my tam trocha narzyndzi, bynzina, sznurka do holowanio, a inksze potrzebne rzeczy.

Wszystko szło dobrze do czasu, aż wjechali my do Ostrawy. Na najwiynkszej krziżówce, stanył żech na światłach i zostoł stoć. Jak żech chcioł ruszyć, to zakucoł i zdech. Ale przeca niy ma sie czym starać, bo to je yno Velorex. Trzi sekundy i stoł już w zatoczce na autobusy. To woży 300 kg, jak jaki wiynksze koło, tóż niy ma problymów ze ścisnyciym go. mały remónt kapitalny i wszystko było ok. Kóntrola bynziny, świyć. Okozało sie, że przerywacze sie zamarasiyły. Za dziesiynć minut jechali my dali. Nastympne 80 km przejechali my spokojnie, aż my stanyli na parkingu w lesie, dać mu trocha dychnyć. Były tyż po dródze ze dwa przistanki na wartko sesjo fotograficzno, dlo fotoreportera ze zadku.

Tak dojechali my do Prostejova, 40 km od Boskovic, kaj stanyli my na dłuży na tankszteli, a przi sklepie, coby kupić co do picio, a jedzynio.

Po pół godzinie ruszyli my na ostatni odcinek naszej trasy. Ledwa my yno minyli tabulka z napisym Boskovice, to usłyszeli my jakiś ryki. To nasz kolega Mirek z Polski ze swojóm familijóm radowoł sie, że nas widzi. Myśloł, że bydzie sóm na zlocie, bo my mu padali, że nie dómy rady przijechać, a potym chcieli my mu zrobić niespodzianka.

Po prziwitaniu z kolegóm, a z inkszymi znajómymi czechami zaczli my szukać ubytowanio (noclegu). Na zlot przijyżdżo kole 150-200 Velorexów, do tego sporo inkszych ludzi, tóż campingi, a kwatery sóm już od lutego pozajmowane. Na szczynści zdarzo sie tyż, że keryś zamówi, a niy może przijechać, tóż dziynki organizatorowi zjazdu, Tomasovi Kostikowi udało nóm sie znojść dómek na campingu. Sporo ludzi spało w namiotach, we śpiworach (śpimiechach?).

Po rozpakowaniu sie, umyciu, poszli my na wieczorek towarzyski, kery skóńczył sie...? Tak to minył tyn piyrszy dziyń zjazdu.

2009.05.02

Rano trza decydować, czy bierymy udział w całodniowych zawodach Velorexów, czy yno bydymy sie prziglóndać, bez startowanio. Uznali my, że niy ma synsu startować, bo nie wiymy za bardzo, o co sie w tym rozchodzi, ciynżko sie dogodać, a tam były jakiś kónkuryncje na ukłodani haseł ze słówek. Czechy walczyły w zawodach Velorexów, a my z Rafałym wybrali sie na Moravski Kras, zwiydzić Propast Macocha a jaskinie. Było co zwiydzać, tóż nazot my przijechali kole szóstej wieczór, jak sie kóńczyły zawody i trzabyło pomału jechać na camping.

Rano czekała nas defilada bez Boskovice, tóż trzabyło trocha prziszykować pojazdy. Musieli my tyż przijżeć sie Velorexowi przed drógóm nazod do Polski. Keta trocha dzwóniyła, tóż trzabyło jóm naszpanować. Wieczór minył nóm na pogawyndkach towarzyskich przi piwie, ale tak na luzie.

2009.05.03

Rano pobudka, zdowani dómka i wartko na parking pod Złoto Róża. Na miejscu byli my, jako jedni z piyrszych, bo nóm padali, że defilada je o 9, a była o 10. Postawiyli nas z przodku, jako trzeci, abo czworty Velorex. Byli my na takij defiladzie piyrszy roz, ale móm nadzieja, że nie ostatni. Ponad 150 Velorexów (tela sie zapisało u organizatorów), wystrojóne, wypucowane, ludzie postrojyni. Były kamery, reportery, i setki, abo tysiónce ludzi na całej trasie. Punkt 10 było odliczani i ruszyli my. Były dzwónki, buczki, gwizdki i wszystko jechało bez miasto, wiwatowało. Tak bez 2-3 km na oko, bez rynek aż zaś na parking. Twało to możno do pół godziny, aż ci ostatni przijechali na miejsce.

Pogoda dostrojiła sie do całej sytuacje, tóż było to niezapómniane przeżyci. Teraz już wiym, po co ludzie tam jadóm ze swojimi Velorexami z całej Europy, a byli tyż kedyś i z Ameryki, abo Australie.

Defilada sie skóńczyła, tóż zostało jeszcze podzielyni nagród dlo zwyciynzców XII Wiosynnego Zlotu Velorexa w Boskovicach i pomału impreza sie kóńczyła. Prziszło sie zaś żegnać i pakować do drógi. Za rok kożdy chce przijechać zaś.

O 11 ruszyli my w dróga nazod do Rybnika. Słóńce grzoło, ruch był mały, tóż sie fajnie jechało. Poza przistankami na tankowani nie było wiynkszych przerw, do czasu, aż w pojstrzodku lasa pod górka Velorex zdech. Zjechoł żech na bok, a wszyndzi napisy: teryn wojskowy, wstymp zabrónióny. Piyrsze oczywiście "kóntrola ABC": bynzina , świyce, przerywacze. Niy ma iskry. Lampy nie świycóm, tóż akumulator pod. Na szczynści mómy w aucie kable i odpolymy z drugigo. Okozało sie, że nic nie pómogo, akumulator trzimie, a rozrusznik nie krynci. Kabel urwany. Trocha my go skuplowali, ale nic to nie dało. Jedyne wyjści: na pych. Udało sie. Ruszómy w dóga (120 km jeszcze), ale nie wolno gasić motora. Tak "pomału, a sztyjc" dojechali my do granice. Ze dwa razy my stanyli na zrobiyni zdjyncia, ale bez gaszynio motora. Jak my już minyli Wodzisław (15 km od Rybnika), to na światłach zaś żech go zadusiył, bo mi sie biegi pomyliły. Trocha pchanio i zagodoł. Jeszcze yno fotka pod tabulkóm Rybnik i sóm my w dóma. Je piynć po połedniu, sześć godziń od wyjazdu z Boskovic. Mie zaczyno wszystko piyc na gymbie, boch zapómniol se czym pomazać, a jechoł żech cały dziyń na słóńcu, bez dachu. Teraz yno sie czego napić, a rozpakować sie bydzie czas jutro. Przi rozruszniku urwany je drugi kabel, po dotknyciu Velorex poli.

Tak to sie skónczyła ta nasza, piyrszo na kółkach, wyprawa Velorexym na zlot. A teraz pooglóndejcie sie pora zdjynć i filmik. Jak treficie kedy Velorexa na dródze, to nie trómbcie, chyba, że z pozdrowiyniym.