|
|
|
2007.11.22
Downi na Ślónsku
Inakszy było kedyś na Ślónsku,
Ludzie bawiyli sie sam durch,
Jedyn drugigo, sómsiada - sómsiod,
Traktowoł jak prawdziwy druh.
A nóm sie tynsknióm tamte klimaty,
Bo nóm sie marzóm zaś tamte dni,
Te z opowiadań mamy i taty,
Nóm sie to dycko po nocach śni.
Czy bezrobotny, czy tyż panoczek,
Chynć do zabawy dycko mioł,
Bo kożdy Ślónzok mioł przijaźń w zocy,
Jedyn drugiymu bezto przoł.
A nóm sie marzóm te stare czasy,
Jak my w niedziela do parku szli,
Abo fojery były pod lasym.
Czy wrócóm jeszcze kedyś te dni?
Bez cały tydziyń Ślónzok harowoł,
Tyroł i robiył, jak za dwóch,
Ale w niedziela, już zaś na nowo,
Dychnyć przi piwku przeca móg.
My pamiyntómy o tych przipadkach:
Miało sie w kapsie grosików piynć,
Tóż na muzyka brało sie babka,
Do tańcowanio kożdy mioł chynć.
My pamiyntómy o tych muzykach,
Jak to na cyji Francik groł,
Fajnie sie było tak pospotykać,
Tóż tam z uciechóm kożdy szoł.
Dzisiej sie chowie kożdy w chałupie,
Choćby sie jedyn drugigo boł,
A jak mu sómsiod w dźwiyrze zakłupie,
To sie go spyto: co żeś zaś chcioł?
Kery poradzi to wytłómaczyć:
Kto do zabawy chynć nóm skrod?
Trza odbudować przijaźnie nasze,
Z downego Ślónska, z tamtych lot...
Fojerman
|
|
.png)