Chciołbych Wóm dzisiej opowiedzieć jedna prawdziwo historia, kerej był żech świadkym, dobrych pora lot tymu. Było to w naszym, ślónskim ZOO w Chorzowie. Jedyn starzik wzión swojigo wnuczka, żeby mu pokozać te roztomańte zwierzóntka, ptoki i inne szmaterloki. Chodzili tak od słónia, do żyrafy, potym niedźwiedzia. Wnuczek był fest ciekawski i o wszystko sie pytoł starzika. Tyn opowiadoł mu o bele czym: czamu słóń mo trómba, a żyrafa taki dłógi kark i czamu zebra wyglóndo, jak kóń w paski. Naroz starzik godo: a teraz pójdymy obejrzeć se małpica. Prziszli pod ta klotka i zaglóndajóm, jak óna sie wygupio, robi śmiyszne miny, skoko po linach, wiyszo sie na ogónie. Stojóm tak dłóższo chwila, naroz starzik widzi, że wnuk jakoś tak inakszy sie dziwo i nad czymś kómbinuje. Doł mu chwila pokój, ale niy wytrzimoł w kóńcu i sie go pyto: nad czym tak kómbinujesz, mały? A tyn mu pado: Starziku, Wyście mi padali, że teraz bydymy oglóndać mało pica, to jo myśla, co mógło sie stać z tóm wielkóm picóm. . Starzik nie wytrzimoł i wybuchnył śmiychym. Potym wytłómaczył synkowi, co to je ta małpica.
Taki to kedyś były wice, że dzieci w ZOO oglóndały małpice, a teraz bieróm kómórka i dzwónióm do Telepizze