Stanisław Neblik - Fojerman Godej, czytej a pisz po ślonsku
 
Ô mie
Piyrszo strona
Napisz do mie - kontakt 
Linki
Fraszki a powiedzynia
Velorex
Radzijów, Rybnik
Fraszki a powiedzynia II
Fraszki a powiedzynia III
Opowiadania
Fraszki a powiedzynia IV
Tłōmaczynia
Fraszki a ppwiedzynia V
Zwyrtki
Szpacyjka
Dlo dziecek
Tłōmaczynia II
Zwyrtki II
Dlo dziecek II
Zwyrtki III
O Tigrze we fligrze
Dlo dziecek III
Slónsk downiyj
Slónsk dzisiej
Ślónsk dzisiej II
Limeryki
Śpiywki ślónski
Limeryki II
Prziroda
Limeryki III
Ślabiczka
Wiersze roztomańte
Limeryki IV
Ślabiczka II
Wiersze roztomańte II
Limeryki V
Wiersze roztomańte III
O Fojermanie
O kocie w samolocie
Po polsku - dla dzieci
Po polsku - różne
Po polsku - dla dzieci II
Po polsku - dla dzieci III
Po polsku - różne II
To już było (archiwum)
Podziel sie sobom
Bruksela
Kiczka
Strasburg 2019
Gōrnoślōnsko Tragedyjo
Grabowina, moji gniozdo
Inksi ô nas
 


Licznik

o2u.pl - darmowe liczniki

Ksiónżka gości

 

Nowości i zmiany

2014.03.01


O tym, jak żech pochōd na 1 moja zawar.


     Chcioł bych Wōm sam dzisiej opowiedzieć o mojich pochodach na 1 moja. Prowda pedzieć, to musioł bych sie Was popytać, jako to było, bo jo w żodnym pochodzie niy szoł. Ale niy starejcie sie, jo nima żodyn wrōg wladze ludowej, niy chca żodnego ordera, ani dodatku dlo kōmbatantōw. Tak sie to yno poukłodało, że niy było mi dane iś na taki pochōd. Trocha żol, bo słyszoł żech, że niyjedyn z Was mo do dzisiej w dōma sztyle do mieteł, abo grabi, co z tych pochodōw poprzinosiōł, ale trudno. Dyć jo mioł sam godać o pochodach.

     Urodziōł żech sie na wsi, kaj niy było żodnych pochodōw. Tam szło se yno pochodzić po polach, abo łōnkach. Ze szkoły chodziło sie na pochody do Niedobczyc. Dyć tam chodziły yno te starsze klasy, a jo bōł za smarkaty. Niż żech dorōs, to Gerek zaczōn robić reformy i przilōnczōl Niedobczyce z Radzijowym do Rybnika. Tam było możno za daleko iś piechty, a możno za dużo było tych szkōł, bo nas tam jakoś nigdy niy skludzili. Szkoła powszechno skōnczól żech w roku 1980. W zawodōwce bōł żech w latach 1980-82. W 81 roku żodyn nōm niy kozoł iś na pochōd, niy było przimusu. W 82 roku bōł stan wojynny, a nōm zawrzyli rechtora, bo działoł we „Solidarności” i bezmała źle wpływoł na młodzież. Niy wiym, jak inksze klasy, ale nōm żodyn na pochōd niy kozoł iś. Możno sie boli, że nas tyn rechtōr już tak fest zepsuł, że tam narobiymy jakigo cyrkusu? W roku 83 robiōł żech u priwaciorza, tōż zaś mi żodyn na pochōd niy kozoł iś.

      Dziepiyro od roku 84 zaczōn żech sie prziglōndać tym pochodōm z bliska. Przijōn żech sie do straże, a tam dycko 1 moja wszyscy przichodziyli do roboty, niyobowiōnzkowo, ale lista trza było podpisować. Siodali my dycko na świytlicy, a na „Rubinie” oglōndali my pochōd z Czerwonego Placu z Moskwy. Auta strażacki z ludziami w czasie pochodu stoły za miastym, kajś pod OSP, abo w zakładach, bo przeca w razie akcje ni mōgli my przeszkodzać w pochodzie i go przeruwać.. Tak to było w latach 1984-87. W 88 roku w kraju szykowały sie już „niepokoje społeczne' i władza boła sie sabotażu w czasie pochodu, tōż we straży stworzyli tyż tako „grupa do wartkigo reagowanio”. Wziyni nas 5 chłopa, dali nōm Żuka blaszoka i kozali stoć w Zakładzie Zielyni Miejskij. Mieli my wachować, jakby jaki sabotażysta powiesiōł kaj fana „Solidarności” na strōmie, abo serwoł jaki fransparynt na cześć Lyninowi. W tym Żuku mieli my miech piosku, łopata, rylka, kilof, młotek, brecha, nożyce do drōtu, blotek do zielaza, gaśnica śniegowo, a drabina, co by szło wlyź kaj na strōm. Na szczynści społeczyństwo Rybnika wykozało sie postawōm obywatelskōm i do żodnego sabotażu niy doszło. Wyboczcie, że sam tak opisuja tego Żuka, ale bōł to piyrszy i ostatni roz w życiu, jak mioł żech wachować pochodu,a niy loć woda we straży.

     W roku 1989 mioł żech inksze, wcale niy myni ważne, zadani. Stoł żech na Placu Wolności, kole kōmina z browaru, skryty za wychōdkami, a wachowoł żech pochodu. To wtedy widzioł żech pochōd na żywo. Pamiyntōm, że szło dużo ludzi z fanami, sztandarami, a jedyn synek jechoł na żużlōwie, a robiōł dużo butlu. Jo mioł wachować, jak yno cały tyn pochōd przyndzie przed trybunōm z partyjokami, kero była przi schodach z tyjatru. Wtedy jo musioł lecieć kalub do straży, ogłosić, że pochōd sie skōńczōł. Ludzie tam yno na to czekali, bo kożdy chcioł jechać wartko du dōm. Przeca było wolne w robocie, tōż kożdy mioł robota w polu, abo przi chałupie.

     Niy wiym, co jo to takigo porobiōł, jak żech ogłoszoł tyn kōniec pochodu, ale od tego czasu niy było już wiyncyj pochodōw, ani na bez rok, ani w inkszych latach i tak je do dzisiej. Mie je trocha żoł, żech ni mioł nigdy okazje iś w tym pochodzie, Czasym se tak myśla, że wybiera sie na jako ponć, co by obejrzeć, jako to je tak chodzić, ale trocha sie boja, coby tyż potym tych pōnci skuli mie niy zawarli.

Fojerman


 

 
Copyright (c)2009-2024 {Stanisław Neblik - Fojerman}