Pogoda mōmy piykno, aż żol siedzieć w dōma, tōż wybroł żech sie dzisiej z rana Velorexym trocha porajzować. 

Siod żech do Velorexa i pojechoł żech przed siebie o 8 rano. Wybroł żech sie w strōna Wisły, bez żodnego celu. Kole pōł dziesiōntej znod żech sie w Górkach Wielkich, tōż zazwōniōł żech do Antona, czy niy chcioł by sie wybrać kaj zy mnōm swojim motorcyklym.

 Niy trwało dłōgo i już my ruszali. Pojechali my do Wisły nawiydzić Francika Drewnioka. U Francika posiedzieli my na zegrōdce kole pōł godziny i za jego namowōm ruszyli my w strōna Istebnej i Kōniakowa. 

Dojechali my tak za Kōniakōw, aże pod Ochodzito, kaj zjedli my po lodzie dychli my chwila w ciyniu, co sie przidało szczegōlnie Antōnowi, bo chłop jechoł motorcyklym we czornej skōrze i we kasku. Z Kōniakowa wybrali my się ku Jaworzynce, kaj trefiajōm sie granice polsko-czeko-słowacko.

 Tam my zaś chwila posiedzieli, „wleźli” my na chwila do Czechów, na Słowacyjo, pogodali my ze ludziemi, co my ich tam trefiyli i ruszyli my nazod ku Wiśle.

Po drōdze zatrzimali my sie jeszcze chwila na Kubalōnce, kaj my wypiyli po zeltrze i zaś my ruszyli w drōga. Przejechali my bez Wisła aż ku Ustrōniowi, kaj na tankszteli naloli my bynziny, pożegnali my sie i ruszyli my kożdy w swoja stróna, Antōn na Gōrki, a Fojerman na Rybnik. Tak to po ośmiu godzinach i przejechaniu 208 km, je żech zaś nazod. Dziynkuja Antōnowi za piykno rajza.