Fest downo, możno przed wiekiym,

Przed dwiyma wiekami, abo trzyma,

W jednym królestwie dalekim,

Kerego dzisiej już niyma

I nie idzie go znojść na mapach,

Miyszkała gdowa bogato,

A stykało jóm na to,

Że spała w złotych szatach,

Pierziny miała prane ze szkróbkiym,

A pod głowóm trzi zegłówki.


Miała trzi krowy, trzi kozy,

Trzi kónie i tyż trzi wozy,

A do tego dwie cery brzidki,

Kerym fest przoła wszystkim

I jeszcze jedna - siyrota,

Co ji dowała najgorszo robota.

Tako fest zmazano.


Dwie cery brzidki co rano

Wylygujóm sie w łóżku,

A Macocha siyroty poganio:



Macocha:

Siyrotko, roboty sie chytej ostro.

Śniodani prziniyś siostróm

I rób tak, jak ci godóm:

Umyj talyrze ciepłóm wodóm,

Ogyń zrób w piecu i wymiyć sadza,

Yno sie śpiychej, dobrze ci radza!

Nanoś mi drzewa z dworu,

Garce w kuchni wyszoruj.

I pozamiatej, jo tego niy zrobia,

A cery niy majóm zdrowia.

I szkoda na to mojij godki,

Rusz sie. To je robota prawie do Siyrotki.



I tak została dziołszka Siyrotkóm

I przi robocie płakała se słodko,

Szorowała, harowała.

I przi tymu po cichu śpiywała:



Siyrotka:

Płynie, płynie woda,

Płynie se kożdy dziyń

Jo je przeca młodo,

To sie przejrza w wodzie!



Niych mi powiy woda,

Czy jo je urodno,

Czy we wodzie widać mie,

Czy to żech je jo, czy niy?



Wezna wody z rzyki,

Gymba se umyja,

Bo jo cołki życi

Jak Siyrotka żyja.



Niych mi powiy woda,

Czy jo je urodno,

Czy we wodzie widać mie,

Czy to żech je jo, czy niy?



A Macocha z cerami w izbie sie schróniły,

Klajdy se strojiły,

Pazury se malowały

I tak ze sobóm godały:



Macocha:

Czamu żeś je, Kasia, tako smutno?

Hanka, czamuś je blado jak płótno?



Hanka:

Bo sie zdrzadełko zy mnie śmieje,

Jo już niy wiym, co sie dzieje,

Niy pómoże żodno siyła,

Że tako szpetno żech sie urodziyła:

Zezowato, piegowato.

I nic niy poradzisz na to!



Macocha:

A ciebie, Kasia, co sie stało,

Że wyglóndosz tako zbolało?



Kasia:

Mamo, jo sie yno staróm,

Że zostana frelóm staróm,

Wszystki zdrzadła bych szczaskała,

Bych zaglóndać niy musiala

Na nos wielki, krziwe zymby,

Jo niy ciyrpia swojij gymby.

Chciałabych mieć uśmiych słodki,

Być piykniejszo od Siyrotki.



Macocha:

To niyprowda, gymba mosz szykowno,

Nos mosz mały i zymby rowno,

Ciebie porównać idzie do kwiotka,

Niy może se stanyć przi ciebie Siyrotka!

Jo bez przerwy krynca głowóm,

Co za robota dać ji nowo.

Teraz jeszcze schowia mydło,

Niych wyglóndo, jak straszydło!

Do popiołu wsypia groszek,

Niech wybiyro go po trosze,

Niż pozbiyro groszek wszystko,

To na pewno bydzie brzidszo.



Hanka:

Jo bych wszystko dała,

Żebych wyfajniała.

I mój klajd z korónek

I złoty pieszczónek.



Hanka i Kasia:

O, mamo. O, mamo!



Macocha:

A wy w kółko to samo!



Hanka i Kasia:

Lepszy już Siyrotkóm być.

Co zrobić? - niy wiymy.

Ciynżko tak na świecie żyć,

Zdrzadła sie bojymy.



Kasia:

Nie chca być Ksiynżniczka,

Chca mieć fajne liczka

I nogi i rynce,

I nie trza mi nic wiyncyj.



Hanka i Kasia:

O, mamo. O, mamo!



Macocha:

A wy w kółko to samo!



Hanka i Kasia:

Lepszy już Siyrotkóm być.

Co zrobić? - niy wiymy.,

Ciynżko tak na świecie żyć,

Zdrzadła sie bojymy.



Macocha:

Słyszycie, Kasia, Hania?

Słychać głos od trómbów granio!

Możno z gónu jadóm chłopy?

Nó, Siyrotko, do roboty!

Otwórz okna! Wartko! Szyrzi!

Możno widać kajś rycerzi?

Widać już... Królewski godło...

Fany majóm farba modro.

Ja! To herold. Wartko sie oblykać,

Idymy posłóchać, co na świecie słychać!



Hanka:

Mamo, kaj móm rynkawiczki?



Kasia:

Mamo, pomali, bo straca szczewiczki!



Macocha:

Cicho! Słóchejcie, co ón wygaduje.

Umyjcie gymby, uczeszcie włosy.

A ty, Siyrotko, chytej sie roboty!



Herold:

Posłóchejcie, co Król rozkazuje!

Do rycerzy, szlachty i chłopów,

Przeczytać chca tyn protokół:

Niech kożdy nastawi ucho

I Króla uważnie słócho.

Niych kożdy bydzie pozdrowióny,

Ogłoszóm to na wszystki stróny,

Król z Królowóm sóm fest wzruszyni,

Bo sie Królewicz młody chce ożynić.

Królewicz poszukać chce se młodo baba,

Bezto robiymy we dworze zabawa.

Piyrszego czyrwca sie to odbydzie,

Niech kożdo dziołcha na zabawa przidzie.

Królewicz zamiary mo szczere

I kero se dziołcha wybiere,

Kerej do rynka i słowo,

Ta bydzie Waszóm Królowóm.

(...)


 
Fojerman