2008.10.16
Leśne spómniynia
Poszoł żech do lasa,
Posłóchać przirody,
Liścio pod nogami,
Plusku zimnej wody.
Szoł żech tak przed siebie,
Pomału, w nieznane,
Mijoł żech te strómy,
Ptoki rozśpiywane.
Kłanioł żech sie grzibóm,
Uśmiychoł do brzózek,
Co mie pozdrowiały
Kole leśnych dróżek.
Jutro zaś tam pójda,
Byda chodziył dziynnnie,
Jo sie w lesie czuja,
Tak jakoś wiosynnie,
Jak jo yno zejrza
Te cudowne strómy,
My se po naszymu
Ze sobóm godómy.
Słowik mi pośpiywo,
Wróbel coś opowiy,
Tam sie człowiek dycko
Coś nowego dowiy.
Jak to piyknie umieć
Słóchać głos przirody,
Świyżym luftym dychać
A być dycko młody.
Fojerman
|